ของขวัญวันอังคาร : วินทร์ เลียววาริณ

[เลิศชาย ปานมุข]

หญิงสูงอายุคนหนึ่งได้รับของขวัญชิ้นหนึ่งจากบุตรชาย เป็นกล่องของขวัญห่อกระดาษสวยงาม เมื่อเปิดออกมาพบว่าภายในเป็นกระดาษแผ่นหนึ่งเขียนด้วยลายมือว่า ?วันอังคาร?

ตั้งแต่นั้นมา ทุกวันอังคาร บุตรชายนางก็มาดูแลบ้านช่องแทนแม่ นางสามารถออกไปเที่ยวเล่นนอกบ้าน พบเพื่อนๆกินอาหารอย่างสบายใจโดยไม่ต้องห่วงบ้าน ไม่ต้องรีบกลับไปดูแลสามี เป็นหนึ่งวันเต็มที่นางสามารถผ่อนคลาย ตักตวงความสงบใจชั่วครู่ชั่วยาม หลังจากใช้เวลาทั้งชีวิตดูแลบ้านช่อง เลี้ยงดูลูกๆจนเติบใหญ่

นางบอกว่ามันเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิต

นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นที่ประเทศอเมริกา แต่มันอาจเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในทุกที่ทุกมุมโลก และเป็นเรื่องจริงของใครก็ได้ที่ยังมีพ่อแม่ และยังรักห่วงใยพวกท่าน

คุณสามารถมอบ ?วันอังคาร? เป็นของขวัญแก่ผู้บังเกิดเกล้าได้เช่นกัน เดือนละครั้งก็ดี สัปดาห์ครั้งก็เยี่ยม วันละครั้งเป็นเลิศ

?วันอังคาร? ไม่จำเป็นต้องเป็นเวลาทั้งวัน อาจเป็นเพียงการทำให้ท่านรู้สึกว่าไม่ได้ถูกทอดทิ้ง

ความกตัญญูที่ซุกเก็บไว้ภายในใจไม่มีความหมายนัก หากไม่ตามมาด้วย ?กล่องของขวัญ? ที่ทำให้พ่อแม่มีความสุข ข้อความภายใน ?กระดาษ? จะเป็นอะไรก็ได้ที่ทำให้ผู้บังเกิดเกล้าเป็นสุข และคุณก็รู้ดีที่สุดว่ามันควรเป็นอะไร

บางครั้ง คนเป็นพ่อแม่ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าการที่ลูกเป็นคนดี ไม่ทำร้ายคนอื่นและสังคม

บางคน นอกจากจะไม่เคยให้อะไรแก่พ่อแม่ กลับสร้างภาระให้ อายุไม่น้อยแล้วแทนที่จะทำงานหาเงิน ยังกลับไปแบมือขอเงินพ่อแม่ บางรายวางไข่แล้วยกลูกให้พ่อแม่เลี้ยง บางคนส่งพ่อแม่เข้าบ้านพักคนชราทั้งที่เลี้ยงพ่อแม่เองได้

ไม่นานเกินลืมมานี้ ภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งออกจากวัดกลับบ้านทุกวันไปดูแลแม่ชราซึ่งอยู่คนเดียว ไม่นานเกินลืมมานี้ สตรีนางหนึ่งดูแลแม่ชราผู้ช่วยตัวเองไม่ได้ เช็ดเนื้อเช็ดตัว ป้อนข้าวป้อนน้ำให้ ไม่นานเกินลืมมานี้ เด็กหญิงคนหนึ่งทำงานหนักหลังเลิกเรียนเพื่อหาเงินมาเลี้ยงพ่อ ซึ่งเป็นอัมพาต ทุกวันและทุกวัน ฯลฯ

ภาพเหล่านี้ทำให้เราเชื่อว่า มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่มีความสามารถตอบแทนคุณ และนี่เป็นจุดที่ทำให้เราต่างจากก้อนหิน ต้นไม้ แบคทีเรีย เชื้อโรค

ภาพเหล่านี้ทำให้เห็นว่า ของขวัญ ?วันอังคาร? อาทิตย์ละครั้งเป็นเรื่องกระจิริดเหลือเกิน

มองในสเกลที่ใหญ่กว่ามนุษย์ เราทุกคนยังมี ?แม่? ที่ยิ่งใหญ่กว่าแม่ทั้งปวง นั่นคือแผ่นดินแม่ แผ่นดินที่เราถือกำเนิด แผ่นดินที่เราเติบใหญ่ แผ่นดินที่ให้ข้าวให้น้ำใส่ปากเรา

หลายคนนอกจากจะไม่ทดแทนคุณแผ่นดินแล้ว ยังสามารถกระทำการทำลายแผ่นดินเกิดได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ประวัติศาสตร์จารึกตัวอย่างมากมายของคนอกตัญญูต่อแผ่นดินเกิดล้วนมีจุดจบอนาถทั้งสิ้น ทั้งนี้เพราะความกตัญญูเป็นมาตรที่ดีที่สุดในการวัดคุณค่าของมนุษย์

ดังที่ปราชญ์ชาวกรีกโบราณ ซิเซโร กล่าวไว้ราวหนึ่งร้อยปีก่อนคริสตกาลว่า ?ความกตัญญูมิเพียงเป็นคุณธรรมที่ยิ่งใหญที่สุด หากยังเป็นต้นกำเนิดของคุณธรรมทั้งปวง?

คุณค่าของมนุษย์คนหนึ่งอยู่ที่การกระทำ การรู้คุณ การทดแทนคุณ ปราศจากสิ่งเหล่านี้แล้ว มนุษย์คนนั้นก็มีค่าต่ำต้อยกว่าเชื้อโรค



ของขวัญวันอังคาร

วินทร์ เลียววาริณ

24 เมษายน 2553


ที่มา  :  sarut-homesite.net

• Tweet