ผู้เขียน หัวข้อ: บทกวี : ราตรี ที่วุ่นวาย  (อ่าน 2095 ครั้ง)

ออนไลน์ เลิศชาย ปานมุข

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 3726
เมื่อ: เมษายน 28, 2016, 12:48:44 AM
คำคืนที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2559 ระหว่างการเข้าร่วมโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาบุคลากรด้านแผนงาน งบประมาณ และสารสนเทศ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2559 ของสำนักงาน กศน.  ณ โรงแรมเดอะพาลาสโซ กรุงเทพมหานคร

นั่งริมหน้าต่าง จากที่พักในเมืองหลวง กทม. มองเห็นความวุ่นวาย ในความรีบเร่งแข่งขันกับเวลาของคนในเมืองนี้ หลากหลายเรื่องราว เรามองไม่ค่อยเห็น ในน้ำใจคน ทั้งการขับรถ การซื้อของ การกิน การเดินทาง เลยเขียนกวีบทเล็กๆ แบบกาพย์ยาณี 11 จากภาพที่เห็นนอกหน้าต่างครับ


**************************

แสงไฟ...ในเมืองหลวง
ช่างโชติช่วง...สว่างไสว
ใจคน...กลับหม่นไหม้
ด้วยอะไร...ใครบอกที

ใจคน...ที่งดงาม
ทั่วทุกยาม...ทั่วทุกที่
แต่ก่อน...นั้นมากมี
แต่เดี่ยวนี้...กลับหายไป

หรือเพราะ...ต้องขันแข่ง
ต้องแก่งแย่ง....ใครต่อใคร
น้ำใจ...จึงเหือดหาย
สูญสลาย...ไปทุกที

สองวัน...จะอำลา
พอเถิดหนา...กับเมืองนี้
จะคืน...สู่เสรี
สู่วิถี...คนเดินดิน

*****************************


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤษภาคม 07, 2016, 11:33:47 PM โดย เลิศชาย ปานมุข »