ครูเลิศชาย ปานมุข

เกร็ดความรู้ => เกร็ดความรู้ทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: เลิศชาย ปานมุข ที่ กุมภาพันธ์ 17, 2016, 09:00:22 PM

หัวข้อ: ใช้กันมานานแล้ว รู้ไหมทำไมถึงเรียก ธนบัตรว่า "แบงก์"
เริ่มหัวข้อโดย: เลิศชาย ปานมุข ที่ กุมภาพันธ์ 17, 2016, 09:00:22 PM
             บัตรธนาคาร ซึ่งธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศสามธนาคารที่เข้ามาเปิดสาขาในประเทศไทย ได้แก่ ธนาคารฮ่องกงและเซี่ยงไฮ้ ธนาคารชาร์เตอร์แห่งอินเดีย ออสเตรเลีย และจีน และธนาคารแห่งอินโดจีน ได้ขออนุญาตนำบัตรธนาคารออกใช้ เมื่อพุทธศักราช ๒๔๓๒, ๒๔๔๑, และ ๒๔๔๒ ตามลำดับ เนื่องจากในช่วงเวลานั้นรัฐบาลประสบปัญหาไม่สามารถผลิตเหรียญกษาปณ์ได้ทันต่อการขยายตัวของระบบเศรษฐกิจ

             บัตรธนาคาร มีลักษณะเป็นตั๋วสัญญาใช้เงินชนิดหนึ่งที่ใช้อำนวยความสะดวกในการชำระหนี้ระหว่างธนาคารกับลูกค้า ดังนั้น การหมุนเวียนของบัตรธนาคารจึงจำกัดอยู่ในวงแคบเฉพาะบุคคลที่มีความจำเป็นต้องติดต่อธุรกิจกับธนาคารดังกล่าวเท่านั้น อย่างไรก็ดี บัตรธนาคารมีส่วนช่วยให้ประชาชนรู้จักคุ้นเคยกับเงินที่เป็นกระดาษมากขึ้น และเนื่องจากมีระยะเวลาการนำออกใช้นานกว่า ๑๓ ปี (พ.ศ. ๒๔๓๒ - ๒๔๔๕) ทำให้การเรียกบัตรธนาคารทับศัพท์ว่า แบงก์โน้ต หรือ แบงก์ ในขณะนั้น สร้างความเคยชินให้คนไทยเรียกธนบัตรของรัฐบาลที่ออกใช้ในภายหลังว่า แบงก์ จนติดปากมาถึงทุกวันนี้


(http://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryANdSeriesOfBanknotes/PublishingImages/BN_Hongkong.gif)
บัตรธนาคารชนิดราคา ๔๐๐ บาท ของธนาคารฮ่องกงและเซี่ยงไฮ้

(http://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryANdSeriesOfBanknotes/PublishingImages/BN_Charter.gif)
บัตรธนาคารชนิดราคา ๘๐ บาท ของธนาคารชาร์เตอร์แห่งอินเดีย ออสเตรเลีย และจีน

(http://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryANdSeriesOfBanknotes/PublishingImages/BN_Indo.jpg)
บัตรธนาคารชนิดราคา ๕ บาท ของธนาคารแห่งอินโดจีน

               ขณะเดียวกันรัฐบาลในสมัยนั้นได้พิจารณาเห็นว่าบัตรธนาคารที่สาขาธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศออกใช้อยู่ในขณะนั้น มีลักษณะคล้ายกับเงินตราที่รัฐบาลควรจัดทำเสียเอง ในพุทธศักราช ๒๔๓๓ จึงได้เตรียมการออกตั๋วเงินของกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ เรียกว่า เงินกระดาษหลวง โดยสั่งพิมพ์จากห้างกีเชคเก้ แอนด์ เดวรีเอ้นท์ (Giesecke & Devrient) ประเทศเยอรมนี จำนวน ๘ ชนิดราคา เงินกระดาษหลวงได้ส่งมาถึงกรุงเทพฯ เมื่อพุทธศักราช ๒๔๓๕ แต่เนื่องจากความไม่พร้อมของทางการในการบริหาร จึงมิได้นำเงินกระดาษหลวงออกใช้   

(http://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryANdSeriesOfBanknotes/PublishingImages/TN_80%20Baht.gif)
เงินกระดาษหลวงชนิดราคา ๘๐ บาท

(http://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryANdSeriesOfBanknotes/PublishingImages/TN_100%20Baht.gif)
เงินกระดาษหลวงชนิดราคา ๑๐๐ บาท

(http://www.bot.or.th/English/Banknotes/HistoryANdSeriesOfBanknotes/PublishingImages/TN_400%20Baht.gif)
เงินกระดาษหลวงชนิดราคา ๔๐๐ บาท


              จนกระทั่งพุทธศักราช ๒๔๔๕  จึงเข้าสู่วาระสำคัญในการออกธนบัตร กล่าวคือ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้มีพระบรมราชโองการให้ตรา พระราชบัญญัติธนบัตรสยาม รัตนโกสินทรศก ๑๒๑ ขึ้นเมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๔๕ อีกทั้งโปรดให้จัดตั้ง กรมธนบัตร ในสังกัดกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ เพื่อทำหน้าที่ออกธนบัตรและรับจ่ายเงินขึ้นธนบัตร และเปิดให้ประชาชนนำเงินตราโลหะมาแลกเปลี่ยนเป็นธนบัตรตั้งแต่วันที่ ๒๓ กันยายน พ.ศ. ๒๔๔๕  จึงนับว่าธนบัตรได้เข้ามามีบทบาทในระบบการเงินของไทยอย่างจริงจังนับแต่นั้นมา

              ธนบัตรที่นำออกใช้ตามพระราชบัญญัติธนบัตรสยาม รัตนโกสินทรศก ๑๒๑ นั้น มีลักษณะเป็นตั๋วสัญญาใช้เงินของรัฐบาลที่สัญญาจะจ่ายเงินตราให้แก่ผู้นำธนบัตรมายื่นโดยทันที ต่อมา ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติเงินตรา พุทธศักราช ๒๔๗๑  ซึ่งกำหนดให้เงินตราของประเทศประกอบด้วยธนบัตรและเหรียญกษาปณ์ ตลอดจนให้ธนบัตรและเหรียญกษาปณ์เป็นเงินที่ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย จึงเป็นการเปลี่ยนลักษณะของธนบัตรจากตั๋วสัญญาใช้เงินมาเป็นเงินตราอย่างสมบูรณ์


ที่มา ธนาคารแห่งประเทศไทย

http://www.bot.or.th/THAI/BANKNOTES/HISTORYANDSERIESOFBANKNOTES/Pages/Evolution_of_Thai_Banknotes.aspx